Wat geef je iemand die alles al heeft… NIKS!
Maar wat geef je iemand die niks heeft?
In Luang Prabang hebben we een ‘goede doelen’ boekje opgepikt. Het geeft een aantal tips hoe je de plaatselijke bevolking het meest helpt.
Het ‘sponsoren’ van de bedelende straatkinderen is niet zo’n best idee. Ze worden op die manier niet gestimuleerd om naar school te gaan… Je kunt ’s avonds wel spelen met schoolkids. Dan leren ze op een natuurlijke manier Engels. En natuurlijk kon de recreatiewerk-juf het niet laten! 😉
Door het kopen van kunstnijverheid komt het geld wel direct bij de plaatselijke bevolking. Mim zegt: Da’s een mooi excuus om te shoppen!
Of je kunt een schenking doen aan een plaatselijk ‘goed doel’. Zij ‘verzekeren’ je een directe ‘injectie’.
Wij kiezen het Rode Kruis en vinden in het boekje een aantal richtlijnen. Voor $1,00 voorzie je een patient een hele dag van voedsel. Voor $10,00 zorg je dat een gezin een kookset krijgt. En voor (rappapaaaaaaaaaaaaaa) $20,00 koop je een Latrine (een zogenaamd ‘sta toilet’) waar een heel dorp gebruik van kan maken.
We zijn al een aantal keer langs bamboedorpjes gereden zonder stromend water, zonder sanitair. $20,00 in de collectebus (een symbolisch toilet) vonden wij wel een mooi kerstcadeau voor een stel dat alles zelf al heeft!
Nee, geen eigen belang voor onze volgende trekking. Onze ‘race’ is namelijk alweer lang voorbij 😉
PS: tante Mies, u heeft ook een toilet gesponsord. We hebben de € 20,00, die we op de ‘see ya later borrel’ kregen (om naar huis te bellen), ook gedoneerd. Bellen doen we via ‘Skype’, da’s bijna gratis! Dus hartelijk dank van een dorpje in Verweggiestan voor uw gulle bijdrage! Het was erg leuk om de hele collectebus vol te proppen met briefgeld 🙂
Tags: laos, rode kruis, toilet
jeroenmiriammartens.wordpress.com 
Geef een reactie