15 kilometer van Siem Reap ligt het meer Tonle Sap. Dit is het grootste meer van Cambodja. De reisgids belooft ons ‘drijvende dorpen’ en een kleurrijk, vrolijk schouwspel. We huren dan ook graag een bootje om het meer te bezoeken.
Maar als we met de tuk-tuk het haventje inrijden, belooft het water in de vertrekhaven niet veel goeds. Het stinkt enorm (naar rotte vis?) en is zo bruin als koffie met melk. We krijgen een schippertje en een bootje aangewezen. Een van de honderd lege bootjes die ligt te wachten op toeristen…
Een Cambodiaan uit de haven ‘lift’ even mee naar zijn volgende bestemming op het meer. Maar brrr, wat voor vervelende (enge) ziekte heeft deze meneer onder de leden?
De boot vaart weg door een vissersdorpje. Alle hutjes zijn op drijvende platons gebouwd, inclusief varkenstallen en kippenrennen. De varkens krijgen af en toe een pannetje water over zich heen geschept. Zo blijven ze een beetje koel…
Na 10 minuten varen wordt de ‘gribus’ minder. We varen op het meer aan. Ook de geur verdwijnt wat naar de achtergrond. Aan de rand van het meer drijven hutten, winkeltjes en (toeristen)restaurantjes. Sommige hutten worden gesleept achter een motorsloepje. Dit is echt indrukwekkend! Een complete drijvende stad. Maar hier voel je wel de armoede, die we elders in Cambodja nog niet op deze manier hebben ervaren.
Tussen de toeristenbootjes varen heel veel kleine bootjes. Hierin zitten veelal moeders met hun kindertjes die hun dagelijkse kost bij elkaar bedelen. Ze proberen met man en macht je bootje te bereiken om een blikje fris te verkopen of een aalmoes te vragen.
Dan legt onze schipper aan. We kunnen een krokodillenfarm en vissenkwekerij bezoeken. Al is dit eigenlijk meer een vies ‘bijeen geraapt zooitje’. Waarschijnlijk een speciale tussenstop voor de toeristen. We werpen een blik op de krokodillen (getsie), of de vissen (tjonge), kijken in het mini museum (oh, een winkel…) en lopen weer naar de aanlegsteiger.
Aan de ministeiger liggen nu ook de mini-bootjes van de bedelaars. Zij willen graag ‘iets’ om te eten en proberen op alle mogelijke manieren je aandacht te trekken. Met een slang om de nek, varend in een pannetje, of luid roepend…
De kleur van het water, de vreemde (vieze) geur, de verschillende bruintinten van de hutten… Het lijkt de filmset van ‘Waterworld’ wel. Maar helaas is het vandaag geen fictie. Tonle Sap is werkelijkheid 😦
Tags: bootje, Tonle Sap, Waterworld
jeroenmiriammartens.wordpress.com 
januari 17, 2008 om 6:54 pm |
Heftig hoor. Stel je toch voor dat je zo moet leven… In Halong Bay, Vietnam, kom je ook zo’n waterdorpen tegen maar ik krijg de indruk dat de armoede daar minder groot is
Volgens mij heeft die zieke man zijn rug laten croccen. Dat heeft Paula in Indonesie ondergaan toen ze erg ziek was (voedselvergiftiging) Ze gebruiken dan hete munten, leggen die op je rug om zo het gif uit je lijf te verdrijven. De rug van deze man ziet eruit zoals Paula’s rug toen. Ik vertel het vast niet helemaal goed maar zoiets was het.
januari 21, 2008 om 5:58 pm |
Dat geeft toch ineens een heel ander beeld bij het bekende liedje over kabouter spillebeen…….wit met rode stippen……of was het nu rood met witte stippen? 😉
Is volgens mij niets bijzonders. Als ik het zo even snel bekijk die foto, dan lijkt het op de gevolgen van ‘cupping’.
http://en.wikipedia.org/wiki/Cupping
Is een chinese geneeskunst voor het behandelen van een koudje, griep of bronchitis.
Verwarmt men een glazen of aardenwerkenbol op de huid. Trekt een vacuum en zo denkt men de “vuile stoffen” uit het lichaam te onttrekken.
Iemand anders nog een suggestie?
januari 21, 2008 om 6:00 pm |
Zo’n kuur is meerdere dagen, dus meerdere dagen, verschillende tinten…
januari 21, 2008 om 6:04 pm |
De armoede in Cambodja was voor een ander stel vrienden van mij zo overweldigend dat zij het op een gegeven moment niet meer trokken. En zeker niet als de overige “westerse” toeristen ook nog overal “zeuren” over dat ze worden opgelicht als men 2 euro per nacht i.p.v. 1 euro per nacht moeten betalen voor de mooiste plekjes…..maar goed, iedereen zo zijn eigen ervaringen en kijk op de wereld….;-)
Lijkt mij best heftig om te zien. Je weet dat het er is. Je leest er over, je ziet er soms foto’s van, maar als je het dan in het echt ziet en er dus zo recht in je gezicht mee wordt geconfronteerd, dan kan ik mij voorstellen dat dit een diepe indruk maakt.
Toch nog veel plezier…;-) En betaal gewoon die 2 eurootjes per nacht hè….hihihihihihihi….meer kun je niet doen…:-)