Tju, het leven van een wereldreiziger is soms zoooo mooi 🙂 In Yogya(karta) ontmoeten we, bij ons guesthouse, twee Amerikaanse dames: Claire en Lucy. Naast vakantie vieren is Lucy hier ook met een missie. Ze doet in meerdere landen onderzoek en, nu ze er toch is, speelt ze meteen voor ‘helpdesk’ voor het team aan de universiteit in Yogya. Als dank mag ze gebruik maken van de auto met prive chauffeur. Of wij met dit ‘prive-transport’ meewillen naar de Borobudur en Merapi? En zoals de dames al verwachtte, dat willen we wel! Als filmsterren worden we dan ook rondgereden. Heerlijk!
Onze eerste stop is de Borobudur. Andere reizigers vertelden dat ze hem, na de vele overweldigende tempels @ Ankor Wat, nogal vonden tegen vallen. Nou… wij vinden hem evengoed erg gaaf. We struinen lekker wat rond. En als je de Boeddha kunt aanraken in een klokvormige stoepa mag je een wens doen. Het is even wringen en de juiste hoek zoeken, maar gelukkig lukt het ons beiden!
Wat echter helemaal grappig is bij de Borobudur: het stikt er van de studenten! Dat is op zich niet zo speciaal, maar iedereen wil graag met een toerist zijn/haar Engels oefenen. En op de foto met zo’n lange slungel is helemaal VET! Nu staan we al op meer vakantiekiekjes van grote onbekenden. Maar de middag bij de Borobudur krijgen we echt een lachkick van de vele plaatjes die de stralende jongeren van ons willen maken.
Claire en Lucy weten niet wat ze zien want de jongeren vragen vooral ons. Dat komt natuurlijk door Mim d’r blonde haar en Jeroen zijn lange hoedanigheid. Maar waarschijnlijk helpen de erg enthousiaste (soms wat luidruchtige) foto-poses van duo Martens er ook wel aan mee. En ook wij willen graag, van iedereen die een verzoekje inwilligt, een foto maken. Dus soms staan we minutenlang stralend naar een semi-professional met 15 foto toestellen te lachen. Voelt best goed zo ‘rich & famous for one day’. Klik hier voor meer kiekjes… En wat zijn die meiden met hoofdoek hier trouwens mooi! Met hun schitterende lach en stralende ogen zijn zij eigenlijk de echte moviestars!
Na de Borobudur drinken we wat bij een klein stalletje zodat onze chauffeur even kan bidden. De Islamitische godsdienst is ‘groot’ in Indonesie, het grootste moslimland ter wereld. Dat betekent vijf keer per dag bidden voor de gelovigen. Voor ons betekent dat vijf keer per dag een zingende Imam. Dat begint al ’s ochtends vroeg. En omdat iedere moskee zijn eigen Imam heeft, is het soms een behoorlijke herrie. ‘Ik vind het wel lekker liggen in mijn bedje als zo’n meneer me in slaap zingt’ zegt Mim. Tja… over sommige dingen moet je je gewoon niet druk maken 😉
Na de Borobudur gaat de reis, over het platteland, naar de Merapi. Als we op het uitzichtpunt staan zien we alleen een hele dikke wolk. Tju da’s jammer zeg 😦 Dan worden we naar binnen geroepen bij het kantoortje van de geografische dienst om wat foto’s van de vulkaan te bekijken. We vergapen ons aan de foto’s met rood/oranje lava van de uitbarsting in 2004. Gemaakt door een Nederlandse toerist begrijpen we! Even later begrijpen we ook dat deze toerist zijn leven heeft gelaten op de berg. Misschien was de prachtige close up dan toch niet zo’n goed plan van hem…
Als we buiten komen, zien we door een klein gat in de bewolking de contour van de Merapi verschijnen. Jee, is dit weer een ‘lucky day’? En ja hoor, een kwartiertje later zien we de prachtige vulkaan in haar volle glorie. Natuurlijk proberen we ook hier weer een aantal ‘funny pictures’ te knippen. Want na de Bromo ‘moet’ dat natuurlijk. Op de foto zie je naast Jeroen onze chauffeur die, na enige aarzeling, geweldig jumpend op de foto staat! Nog zo’n moviestar 🙂
De avond sluiten we af met een lekker dinertje met Claire en Lucy. Zij vertrekken morgen naar Bali en wij vervolgen onze weg naar de westkant van Java. We spreken af om morgen even wat foto’s uit te wisselen. Wij willen namelijk wel een jump-foto van Clair en Lucy op onze site. Helaas lopen we elkaar de volgende dag mis op de afgesproken tijd. Tju, jammer! Gelukkig hebben de dames wel een blijvend aandenken aan ons. We hebben ze namelijk de geweldige batik-kledij van voorgaande posting kado gedaan 😉
Tags: Borobudur, Claire, Lucy, Merapi, moviestars
jeroenmiriammartens.wordpress.com 
Geef een reactie