Een beetje een Malle Pietj(u)e moet je wel zijn om naar Machu Picchu te gaan. Maar liefst 2500 bezoekers per dag (in het hoogseizoen). En jeetje, wat is het een geregel om er te komen! Maarja het is natuurlijk niet voor niets één van de zeven (nieuwe) wereldwonderen.
Online treinkaartjes zijn niet te boeken. De betaalmogelijkheid van de website weigert iedere toerist… Naar een reisbureau dus maar. Maar de reisbureaus proberen de arme Malle Pietj(u)es Martens flink op te lichten. Ze rekenen astronomische bedragen, voor de toch al niet goedkope, treinkaartjes. Nee mevrouw, we willen écht geen 100 dollar per kaartje betalen. Kom op zeg, we zijn toch geen Malle Pietj(u)es!
Uiteindelijk weten we de diensten van firma geldwolf handig te omzeilen. Of eigenlijk… we kopen gewoon, een aantal dagen voor vertrek, kaartjes op het treinstation in Cuzco. Het vertrekpunt van de trein. We moeten nu wel halverwege het traject opstappen (Cuzco is uitverkocht). Maarja, we zijn inmiddels natuurlijk doorgewinterde reizigers die de hand daar niet voor omdraaien. De kaartjes zijn trouwens nog steeds enorm aan de prijs! 53 dollar enkele reis vanaf het tussenstation… (dat kan allemaal als je een monopolie hebt). Maargoed, we zijn ook wel heel erg benieuwd naar Machu Picchu!
Een monopolie wat flink wat oplevert!
De Incastad is alleen te bereiken per trein. Of te voet (als je een half jaar geleden hebt ingeschreven voor de 5 daagse Inca-trail). Nee, geen mega wandeling voor ons. We waren te laat voor een plekkie (oooooh, wat een enorm goed excuus! We moeten werkelijk niet denken aan die bere-zware wandeltocht in polonaise).
We gaan dus naar het dorpje Aguas Calientes per trein. Aguas Calientes ligt aan de voet van de bergen waar Machu Picchu zich verschuilt heeft. Daar overnachtten we, noodzaak als je Machu Picchu bij zonsopkomst wilt zien.
Ook de hotelprijzen in Aguas Calientes zijn 50 tot 100 procent hoger dan in de rest van Peru. De toerist wordt hier door reisbureaus, treinoperator, busmaatschappij, hotels, restaurants en overheid flink uitgeknepen. Zielige Malle Pietj(u)s?
We besluiten maar niet te diep na te denken over al dat geld. We maken namelijk een exclusief uitstapje naar de beroemdste Inca stad ter wereld!!
Als we om half zes in de ochtend aankomen bij de bushalte blijkt dat we niet de enigen zijn. Alle Lemmingen hebben zich verzameld. Blijkt Machu Picchu niet alleen verschrikkelijk overprijst maar ook overbevolkt!
Lemmingen. Meer dan 1000 om 05:30 uur...
Als we na een korte busrit boven op de berg aankomen, beginnen we enigszin sceptisch aan ons bezoek aan Machu Picchu. Waar zijn we aan begonnnen? Er reden vanmorgen al meer dan 20 bussen (a la 50 toeristen). Mopper, de mopper!!!
We besluiten -opstandig- een pad op te lopen, weg van de massa. We weten niet precies waar we heen gaan maar klimmen stug verder. D´r staan bordjes dus er zal wel wat te zien zijn (dat is pas logica). We blijken de Inca trail (in tegengestelde richting) te lopen.
Blijkt dat we de Incatrail in tegengestelde richting lopen...
Dit pad wordt door vele hikers gedurende enkele dagen bewandeld. Het hoogtepunt na vijf dagen wandelen is het uitzicht vanaf de Zonnepoort over de stad. En daar leiden de bordjes ons dus heen. Maar helaas voor de wandelaars, het is vandaag erg mistig, dus er is niets te zien. Weinig hoogtepunt…
Wat een GEWELDIG uitzicht! (blij dat we hier niet 5 dagen naar gelopen hebben)
Maar een klein moment later opent het wolkendek zich even. En het moet gezegd, het uizicht is werkelijk fenomenaal!!
Maar dan... mysterie! Dit is inderdaad overweldigend!
We begroeten heel wat sjagerijnige wandelaars eer we samen met een Duits-Engels koppel, Johan en Kirstie, de zonnepoort bereiken. Oh, oh… wat zijn we lollig met zijn vieren. ´Is this the way to Machu Picchu?´, ´Machu Picchu closed today´. Ha, ha… we krijgen af en toe een lach maar zien toch ook wel veel mopperende wandelaars.
Omdat de mist weer heel dik is geworden, doden we de tijd door wat te kletsen met Johan en Kirstie. Wat een leuk stel! Hij uit Duitsland, zij uit Engeland nu beiden werkend in Nieuw Zeeland… En nu ook de boel opgezegd voor een spannende reis. Voor we het weten zijn er twee uur voorbij. En dan…trekt de hemel eindelijk open. Wauw!
Malle Pietj(u)es blijven foto´s maken van Machu Picchu!
Als je de stad zo tussen al die hoge bergen, met de toppen in de wolken, ziet liggen… dan snap je ineens best dat de Inca´s geloofden dat ze in deze stad dichter bij de goden waren. De ligging van de stad is prachtig. Het uitzicht is werkelijk waanzinnig!!!
Hier leefden 1800 Inca´s. Onzichtbaar voor onwetenden!
Malle Pietj(u)es Martens hebben uitzicht op Machu Picchu!!!!
In de middag gaan we Machu Picchu zelf in. We klimmen en klauteren over de stenen die hier al honderden jaren liggen. Maar eerlijk gezegd… dat is lang zo bijzonder niet. De stad is omstreeks 1550 verlaten door de Inca´s (niemand weet precies waarom). Er zijn Italiaanse steden die ouder en mooier zijn dan Machu Picchu. Als je in deze stad loopt is het gewoon een andere Inca stad. Dit is niet verwend bedoeld. Maar de gebouwen in Cuzco zijn toch van een ander staaltje Inca-vlijtigheid zullen we maar zeggen.
De oude stenen doen ons niet zoveel... maar dat UITZICHT!!
Echter… als je aan de rand van Machu Picchu staat en je kijkt om je heen naar de bergen… FANTASTISCH!!!
Als je in zo´n omgeving woont, moet je wel dicht bij je goden zijn!
Ja, veel oude stenen zullen we maar zeggen! (van afstand heeft Mim niet zoveel rimpels!)
Een boel oude stenen... maar dat uitzicht!
De ligging bovenop de berg met al die bergen hieromheen. Aan alle kanten de steile afgronden. Daar word je stil van!
Jeroen, het is vast heel mooi als je nog éééén stapje achteruit zet!
De Spanjaarden hebben de stad tijdens de bezetting van Peru nooit weten te vinden. Pas in 1911 vond de Amerikaan Hiram Biingham na een zoektocht van jaren de stad, die door het oerwoud overwoekerd was. Peruaanse boeren stonden er vrolijk het land te bewerken!
Machtig Prachtig! Martens Malle Pietj(u)es genieten!
Na een poosje hebben we genoeg oude stenen gezien. We sluiten de middag af met een lekkere luier sessie op een van de vele terrassen. Ondanks het vele gedoe, de vele toeristen en de vele zakkenvullers zijn we blij dat we Machu Picchu hebben bezocht, want het is toch wel een heel bijzondere stad.
We sluiten de dag luierend af. Hopelijk spugt die vrolijke vriend niet...
De Malle Pietj(u)es Martens groeten u!
Malle Pietj(u)es Martens groeten u!
Tags: Johann Betz, Kirstie Inglis, lemming, Machu Picchu, malle Pietje
jeroenmiriammartens.wordpress.com 
juli 15, 2008 om 1:54 am |
Ja,natuurlijk wel een reactie.
Wij kunnen ons voorstellen het het over weldige gezicht wat jullie daar hadden.
Prachtig die foto,s om te zien.
Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar nog dertien dagen en dan zien we jullie weer en dat zal ook geweldig zijn .
We kijken er naar uit hoor .
Dus tot dan dan Dikke kus en knuffel van s,pa en moes.
juli 15, 2008 om 9:33 pm |
Wat een geweldige foto’s weer. Mijn hele verlanglijstje sightseeings voor ooit hebben jullie al afgevinkt de afgelopen maanden. Geweldig! Langzaam al weer aan het aftellen? Zal straks weer ff wennen zijn denk ik in dit vlakke landje met verre zichtbare horizonnen. Maar vast ook een lekker idee weer terug naar het honk te gaan. Deze week zakken wij een paar weken af naar Frankrijk. Heel veel plezier nog in de komende twee weken!! We hopen jullie snel weer ns live te zien Groet Marco
juli 16, 2008 om 9:59 pm |
Ha lieverds, gaat lekker daar he! Malle Pietj(u)es, 🙂 Hoe verzin je het, hahaha. Kheb weer een paar fotootjes gestuurd via de mail! Een laatste update, nog even en we kunnen elkaar live zien! Wat zijn de plannen voor de komende weken? XB