Fraser Island

Fraser Island, Het grootste zandeiland ter wereld. Unesco wereld erfgoed en het ligt op onze route. Min of meer een verplichte attractie dus. Eigenlijk hebben we er niet zoveel zin in, want we denken dat het erg toeristisch is. En misschien komt het ook wel omdat we denken dat we met een bustocht het eiland zullen verkennen. Andere opties zijn om het eiland in 3 dagen te verkennen met een groepje van 9 personen, of zelf een 4×4 te huren. Het groepsreisje valt op voorhand al af. Dit wordt vooral door backpackende tieners en twintigers gedaan, niet door hippe dertigers. En een eigen four wheel drive huren is te duur, dus dan blijft de busreis over.

Omdat we daar eigenlijk niet heel veel zin in hebben, bestuderen we de prijzen van de opties nog eens een keer. En tot onze verbazing maakt het financieel eigenlijk helemaal niet zoveel uit welke optie we kiezen. Sterker nog, een eigen 4×4 huren is goedkoper dan de bus! Fraser Island wordt ineens een stuk aantrekkelijker.

Om 07.15 uur kunnen we onze 4×4 ophalen. Geen inimini Suzuki of iets dergelijks. Nee, een echte 4×4 voor bikkels. Een Jeep Wrangler. De banden hebben een hele lage spanning, zodat we over het mulle zand kunnen rijden. Eerst moeten we echter over de verharde weg naar het stand, 12 kilometer verderop. Door de lage bandenspanning lijkt de auto weg te waggelen als we een bocht moeten nemen. In het zand is het prima en zelfs comfortabel, want de slappe banden fungeren ook als een paar extra schokbrekers.

Net voor het strand, waar we de pont moeten nemen, staat een bord. Hierop staat (STOER!) dat 2 wheel drives niet verder mogen. Dit is alleen nog maar voor 4×4. Dat beloven twee leuke dagen te worden. Als we bij het strand aankomen liggen er twee pontjes te wachten. Voor iedere pont staat een mannetje te wuiven dat we bij hem aan boord moeten komen. Het lijkt Vietnam wel.

De overtocht duurt 5 minuten en dan kunnen we aan de slag. Voor ons een verlaten strand. Een volle tank benzine, twee inmiddels enthousiast geworden toeristen en een net warm gereden 4×4. Voorzichtig beginnen we aan onze tocht, maar al gauw rijden we met 70 km/u over het strand. Lekker uitwaaien. Naarmate het later wordt, wordt het ook drukker. Maar Fraser is toch niet die “tourist trap” die ons gisteren nog voor ogen stond.

De eigenaar van het verhuurbedrijf heeft een twee-daagse route voor ons uitgestippeld. Heel handig, want ook met de getijden is rekening gehouden. Onze eerste bezienswaardigheid ligt 67 kilometer verderop. Vanaf daar rijden we weer terug naar andere bezienswaardigheden, zoals het in 1935 aan wal gelopen schip Meheno, bekend van de ansichtkaarten.

Tegen enen moeten we van het strand af zijn in verband met vloed. Dan beginnen we zelf ook genoeg te krijgen van het rijden op het strand. We gaan de “binnenlanden” van Fraser in: tropisch regenwoud. Wat is dit ontzettend mooi.

De Jeep gromt er heerlijk op los en wij voelen ons net Indiana Jones. Helemaal als we onderweg een grote slang over de weg zien kruipen. Het beest van 2 meter lang blijkt een (overigens ongevaarlijke) carpet snake te zijn.

Ook de tweede dag is een heerlijke dag. Ongelofelijk dat we hier zo op eigen gelegenheid door het regenwoud en de bossen mogen rijden. In Nederland doen ze over ieder zandpaadje zo moeilijk. Hier rijden we gewoon door beschermd regenwoud. We zwemmen er in een zoetwatermeertje (de zee is te gevaarlijk door de onderstomen en mens-etende haaien). Ook spotten we onze eerste dingo. Een dingo is een wilde hond die in Australië voorkomt. Op Fraser Island komt het zuiverste ras, van deze met uitsterven bedreigde, dingo voor. Het eiland is groot genoeg voor de beesten om te kunnen voortbestaan en er vindt geen kruisbestuiving met andere honden plaats. Overigens worden we overal gewaarschuwd voor de dingo’s, ze kunnen namelijk mensen aanvallen.

In de middag komen we moe en voldaan weer aan bij het verhuurbedrijf. Onze Jeep blijkt wel een slokje te lusten. We waren er al voor gewaarschuwd door de verhuurder: ‘A full tank will give you 340 k’s and that’s just road juice’. Met andere woorden, op de openbare weg kom je 340 kilometer ver, in het terrein bij lange na niet. Uiteindelijk hebben we in het terrein 1 op 4 gereden en we hebben de 4WD nauwelijks aan gehad (dankzij de lage bandenspanning en de grote bodem vrijheid is dat niet nodig). Mmm… milieu vriendelijk tripje?

Fraser Island bleek uiteindelijk, tegen onze eerste verwachtingen in, erg leuk en mooi. Ga er dus vooral niet heen, vertel het ook niet verder. Dan blijft het er heerlijk rustig en kunnen wij over een paar jaar nog een keertje gaan.