Paulus and friends

…dus Jeroen en Mim denken dat die foto oud is! Er zijn een paar mensen die wel beter weten! 🙂

Groeten Carolien

Het kabouter mysterie

Internet in Vietnam ….. dat schijnt nog niet zo stabiel te zijn als in de voorgaande landen.

Reacties van Miriam en Jeroen op berichten blijft dus even uit. Wellicht is het straks in Nieuw-Zeeland beter gesteld met het wifi-signaal.

Maar wie post er dan ondertussen al die berichten???

We zijn in Bangkok!

En toen was daar het lang verwachte moment. Onze reis begint eindelijk na 4 maanden vooraankondigingen, afscheid nemen en voorbereiden. Maar het is tevens het moment van het gevecht tegen de traantjes, want het was best moeilijk om de uitzwaaiers achter te laten. Seb was speciaal voor de gelegenheid naar Eindhoven afgereisd. Hij kwam ‘zwaaien’ en ons een laatste cadeautje toe stoppen. Paul en Inge hadden alle kids thuis gehouden voor een groot zwaaifestijn op het vliegveld. Moederke Martens vond het allemaal niet zo fijn op het vliegveld. En Suus liet een paar dikke ‘see ya later Alligator’ tranen. Door alle tumult had Jeroen toch wel ernsige buikpijn. ‘Tju, ik vond het vandaag toch niet gemakkelijk’.

Om alle vaderkes en moederkes maar meteen gerust te stellen… We zijn d’r hoor! Een goede vlucht gehad. Bagagge direct bij aankomst beschikbaar. Eljos (zie posting 20 november) zwaaiend bij de aankomstbalie in Bangkok. Wat wil een ‘Martens’ nog meer?

Inmiddels zijn we zelfs al ingecheckt bij ons favoriete guesthouse. Twee jaar geleden waren we hier namelijk ook al 🙂 De eerste rijst, kip en cashewnoten zijn achter de kiezen. Lekker koud colaatje erbij. De korte broek aan mmmmm.

Bij het inchecken wachtte ons nog een verrassing waar we hartelijk om hebben gelachen De kabouter (je weet wel, die van Carolien naar ons gaat en terug, via bagagekluisjes, notarissen en familieleden) werd bij het inchecken van het guesthouse overhandigd door de receptioniste… Nou, die kabouter zetten we op het eerste vliegtuig terug naar Nederland! En wij blijven nog even.