Zonder ook maar enige vertraging stonden we vanmorgen op Düsseldorf-Airport. Daar werden we verwelkomd door vader en moeder Martens die een prachtig spandoek omhoog hielden. Welkom J en M.
En dat warme welkom werd nog verder uitgebreid. Toen we namelijk bij de familie Martens in Eindhoven aankwamen, stonden daar vader en moeder de Vries samen met oom Teun en tante Charlotte. Zij waren extra vroeg uit Made vertrokken om een spandoek (‘welkom thuis’) in de voortuin van de schoonfamilie te timmeren. Natuurlijk werd één en ander vergezeld met vrolijke vlaggen en ballonnen. Zo, nu weet heel Eindhoven dat ze d’r weer zijn 😉
Tijd voor taart, cadeautjes en heel veel verhalen. Want al is iedereen aardig ‘bij’ door de website. ‘Live kletsen’ is natuurlijk het allermooist.
Als Miriam’s familie weer naar Made vertrekt, zet vader Martens ons af bij ons ‘eind-juli-logeeradres’: het huis van Paul en Inge. Nog een paar nachtjes logeren en dan wonen we weer in de Van Wassenhovestraat! En ons huis staat er nog! Dat hebben we namelijk even gechecked. Al waren onze huurder en buren wel gevlogen… Wilden ze ons ‘stinkerds’ niet weer zien? Tja, 25 uur reizen gaat ook niet in je ‘coole’ kleren (maar wél onder je oksels) zitten ha, ha.
Ondertussen zijn we fris gedouched (HIEP HIEP, Paul en Inge hebben tijdens onze reis een superdeluxe ontzettend mooie (heerlijk SCHONE) badkamer laten ‘zetten’. Dus voor iedereen die zich afvraagt of het ‘veilig’ is ons weer te zien… Ja hoor!
Al zijn we nu dus nog wel even ondergedoken. Eerst maar even afrekenen met die jetlag en 8 maanden post. De kerstkaarten hebben we inmiddels gelezen. TOT GAUW!!
PS Inzendingen voor de fotowedstrijd kunnen nog worden ingestuurd tot 1 augustus.
jeroenmiriammartens.wordpress.com 