Onderweg met opa en oma Martens…

Tja, we hadden wat last van kwaaltjes de afgelopen dagen. Eerst liep ik twee dagen als een oud mannetje in verband met een zere rug, daarna een dag met een stijve nek en vervolgens kreeg ik buikloop. Twee dagen later kreeg Mim last van buikloop en kwamen de Thaise gerechten ook aan de voorkant weer naar buiten. Jippee…

Gelukkig hadden we het goedkope guesthouse (€ 4,00) verlaten en zaten we inmiddels in een wat luxer guesthouse (€11,00). Met zwembad en fijne schone kamers 🙂 Ja, ja… da’s nog eens upgraden

Vanuit dit guesthouse worden ook trekkings in de regio georganiseerd. Niet echt goedkoop, maar wel heel exclusief. In plaats van met 10 man in een busje gaan we met z’n tweeën en een gids op pad. De gids komt uit de omgeving en laat je ‘zijn wereld’ zien. Het voelt dus niet zo erg ‘apies kijken’…

De kosten voor zo’n trekking zijn per persoon (uitgedrukt in lokale aankopen) gelijk aan:
• 240 Coca cola’s (dat is 10 kratjes) of
• 30 “merk” T-shirts van de markt of
• 2 keer op en neer naar Bangkok met het vliegtuig

Maar ondanks de ‘hoge prijs’ lijkt de trekking ons erg leuk. Vandaar dat we boeken voor zondag en maandag.

Zondagmorgen worden we opgehaald door onze gids ‘mister Oo’. ‘Oo’ neemt ons mee naar een lokale markt om het avondeten uit te zoeken. Alles vers uiteraard. Hier krijgen we informatie over de fruitsoorten en mogen we vanalles proeven. Mijn gammele buik als gevolg van de buikloop is inmiddels weer aan de betere hand. De luchtjes van de markt (kruiden, knoflook, bereid eten, curry’s etc) doen me dus gelukkig niet zo veel. Ik heb zelfs weer zin in het gebakken banaantje dat ‘Oo’ voor ons heeft gekocht. Al kiezen Mim en ik wel liever voor kip op het menu dan varken…

Vervolgens rijden we naar een olifantenkamp om een rondje op een olifant te maken. Ik dacht dat ik met mijn Landrover toch aardig uit de voeten kon komen, maar dat is echt niets vergeleken met een olifant. Over smalle paadjes door de jungle, bergje op, bergje af. Best eng als je twee meter boven de grond op de rug van zo’n olifant zit. Zeker omdat het beest ook nog eens ‘bestuurd’ wordt door een 7-jarig meisje. Wel is het grappig om te zien dat de kleine dreumes geen enkele angst heeft…

Om de 10 meter houdt Dumbo halt, gooit zijn slurf over zijn kop en schooit om een banaantje of een suikerrietstengel. Die kunnen we onderweg kopen op kraampjes met een schothoogte van ook twee meter boven de grond. Als het meisje vindt dat de olifant niets heeft verdiend dan schreeuwt ze wat naar Dumbo en duwt ze zijn slurf weg. Of ze slaat op zijn kop met een stok… Arme Dumbo. Wij snappen nu wel wat dat puntmutsje op Dumbo’s schedel verbergt…

Na het ritje op de olifant rijden we met de 4*4 naar een Karen dorpje. Terwijl de toeristen uit andere groepjes van al deze bergdorpbewoners foto’s maken, zitten wij ergens afgezonderd te eten en komt de bergbevolking ons bezichtigen in plaats van wij hen.

Oma krijgt van mij een lekkere kippenpoot aangeboden, die ze met graagte aanvaart. Even later komt er nog een oud besje kijken wat er gaande is. Ik denk nog ‘Zo, die heeft haar kippenpootje snel naar binnen gewerkt’. Maar Mim attendeert me erop dat dit een andere dame is die het kippepoot afgifteloket zoekt…

Na de lunch worden we door de gids geïnstueerd om even een siesta te houden. Want Miriam begint toch wel wat witjes te zien. Daar liggen we dan, op een verhoginkje tussen de rondscharrelende kippen, varkens en honden van bergbewoners. Deze beesten worden ‘onder het huis’ gehouden om slangen en schorpioenen op afstand te houden. Maar eerlijk is eerlijk, dit is wel leuk en het ‘tukkie’ lekker.

‘s Middags beginnen we aan onze middelzware trekking. De wandeling wordt door de gids na een half uur al ingekort naar een nog lichtere variant. Want Mim is ondertussen bezig aan een ‘loodzware trekking’… Ontbijt, tussendoortje en lunch verdwijnen tijdens de tocht namelijk via de voor-en achterkant uit haar lichaam…

Ook mijn buik is inmiddels weer het gammele niveau genaderd. Maar dat weerhoudt ons niet te genieten van de schitterende route door de jungle. We komen langs een rustieke afgelegen tempel. ‘Mister Oo’ kwam hier als kind al. Hij vertelt dat hij hier zijn drie maanden monnik-schap wil vervullen voordat hij gaat trouwen. Trots ‘showt’ hij de houten Boeddha’s die zijn gemaakt uit een teakboom die op het tempelcomplex stond. Kunstenaars uit Thailand, Laos en Cambodja hebben samen gewerkt om de twee Boeddha’s vorm te geven. Over de eerste Boeddha werd twee maanden gedaan, de tweede was (omdat de vorm toen dus bekend was) binnen een week af. Ook showt ‘Oo’ bamboo die niet gekapt is in het verleden… Wij zijn onder de indruk!

Laat in de middag.bereiken we uiteindelijk ons 5-sterren hotel van de avond. Naast een waterval is een kleine nederzetting gebouwd (OK, voor de toeristen, maar toch nog altijd heel erg leuk). Van bamboe zijn wat hutten gebouwd met een dak van teakbladeren. In de hutten is aan weerzijde over de volle breedte een verhoging (wederom om de slangen en schorpioenen buiten bereik te houden). Op de verhoging ligt een bamboematje en dat is het. Geen matrassen, wel een lekkere deken.

In deze nederzettinng slapen we met z’n vieren, want inmiddels is ook de tweede gids uit het bergdorp gearriveerd. Miriam gaat even een tukkie doen, terwijl de gidsen het avondeten voorbereiden. Ik zit erbij en kijk ernaar…

Het eten zou onder normale omstandigheden heerlijk hebben gesmaakt. Onze gids is een superkok! Soep, gele curry, groenten in zoetzure saus, rijst… Maar omdat we ons beiden niet al te best voelen, eten we met hamsterwangen kleine porties. We willen graag zo snel mogelijk opknappen!

Om acht uur liggen we in de “honeymoonsuite” (we liggen onder een roze klamboe). ‘Daar liggen we dan met z’n tweeën in een twingtig-persoonshut, te luisteren naar de bulderdende waterval’. ROMANTISCH!!!!

De nacht is goed verlopen, ondanks het gebrek aan een comfortabel matras. Het ‘avontuur’ compenseert daarvoor. En om half 10 de volgende ochtend staat er een ontbijtje gereed: thee, toast, ge-bbq-de worstjes en verse ananas. We laten het ons goed smaken met uitzicht op de waterval…

Na het ontbijt gaan we weer op pad. Langs nog mooiere watervallen, door de jungle, door de rijstvelden en tussen de koeien en buffels door. Een mooie tocht waar we beiden behoorlijk van onder de indruk zijn. Zeker ook omdat ‘Oo’ heel veel uitleg geeft over de plaatselijke werkwijzen en gebruiken.

De trekking wordt afgesloten door een uurtje bamboo raften (met een bamboo vlot de rivier af). Hoewel dit redelijk toeristisch is, is dit toch ook weer een erg leuke ervaring. De omgeving blijft fascineren! Zo staat er een olifant in de rivier die wordt ‘uitgelaten’ door zijn begeleider. Zijn er bamboebruggetjes waar mannetjes bepakt en bezakt overheen lopen en varen we door spannende stroomversnellinkjes midden in de jungle!

Moe, voldaan (en helaas nog steeds misselijk) komen we maandagmiddag terug in ons guesthouse. We hebben het overleefd 🙂 Twee kilo lichter en een enorme ervaring rijker kunnen we uit de grond van ons hart zeggen: ‘dit hadden we voor geen goud willen missen!!!’