Groeten uit Luik (euh, Lima)

Inmiddels zijn we al een dag in Lima. Druk aan het bekomen van onze jetlag (wat helaas nog niet zo lukt). Het eerste wat opvalt, is dat ze in Zuid Amerika aan de verkeerde kant van de weg rijden, net als in Nederland. Na 4,5 maand in landen reizen, waar ze aan de linkerkant van de weg rijden, ziet dit er toch een beetje raar uit. Wie had dat ooit gedacht…

Gisteren aten we bij een lokaal restaurantje. Toen het eten kwam (erg spannend want ons Spaans laat nog wel wat te wensen over) bleek dat we bij de Chinees zaten. Ha, ha! Dat hadden we al lang niet meer gegeten. Dat was al zeker een dag geleden. Overigens is het minder vreemd dan het lijkt. Want een chifa (Chinees restaurant) is typisch voor Peru. De Chinezen waren immers de voorvaderen van de Indianen.

Lima is niet onze stad. Al voelen we ons er heus wel veilig… (?) Er lopen immers enorm veel gewapende agenten en alle ramen zijn voorzien van tralies. Ook worden we door aardige Limatianen regelmatig gewaarschuwd voor oplichting. We vertrouwen inmiddels zelfs elkaar al bijna niet meer 😉

Geld zit verspreid over alle (broek) zakken. En Jeroen heeft ´secret pockets´ in zijn broeken. En daar zitten dan natuurlijk geen familiejuwelen verstopt! Wel een bankpas en wat reserve dollars voor het geval dat… 

Ook worden aangenomen & uitgegeven bankbiljetten gecontroleerd op echtheid. Een tip van de taxichauffeur. Het blijkt een gangbare truc om toeristen op te lichten door ze te betichten van ´vals geld´. Door zelf het geld te controleren dienen oplichters met een creatiever verhaal komen…

Dit alles is trouwens niet Lima specifiek. Het is meer iets voor Zuid Amerika.

We moeten dus nog een beetje wennen. Al valt er aan kale kippen (the chickens Martens) natuurlijk niet veel te plukken. Al onze waardevolle `extra´s` zijn namelijk met Carolien en Nicole mee terug naar Nederland gegaan. Daaaaaag laptop, MP3 speler, extra bankpassen en Leatherman. Tot over een maand! Mochten de postings uitblijven, dan weet je dus meteen dat de internetcafé´s gesloten waren!

Och, we zijn nog een beetje wantrouwig. Zeker na Azie waar ´love, peace &  happiness´ hoog in het vaandel staat. Oplichten betekent daar dat je als toerist gewoon wat meer betaalt. Niet (vaak) dat iemand je op een vervelende manier overvalt of berooft. Dat soort verhalen hoor je eigenlijk vooral over Zuid Amerika. We zijn dus nogal achterdochtig.

Al zijn we trouwens wel bestolen in Azië! Tijdens onze vroege snorkeltrip op de Perhentian ging er een local*/toerist*/lelijke apekop*/haai* met Carolien en Miriam haar badslippers vandoor. Die zal hij*/zij* wel heel hard nodig gehad hebben! Was niet zo lief (peach, love & hapiness) van hem of haar!

Afijn, Lima. Het is gewoon niet zo´n mooie stad. Allereerst hangt er een grauwe mistsluier boven de stad. Volgens onze reisgids van april tot oktober… De lucht is hier spierwit. Verder lijkt Lima een beetje op een willekeurige Belgische industriestad (met op iedere hoek van de straat een gewapende politieagent dat wel). Troosteloze straten zonder bomen,  weinig groen en een welriekende pislucht. Dan hadden we dus net zo goed naar Luik kunnen reizen 😉

Al vonden we vanmiddag ineens wel mooie plekjes in het centrum. Geweldig kollosale gebouwen en kerken. Ook hoor je hier regelmatig een vlaag passionele muziek. Want voor wie het nog niet wist; Zuid Amerika swingt! Dat belooft dus nog wel een swingend spectakel (let us ´Jeroenen´).

Tot slot zijn er winkels waar ze malle mutsjes voor voor weinig verkopen. Nog iemand interesse? Mim showt u de laatste ´mutsenmode`. Geweldige incamotieven met speelse pompoenen!

Och, morgen verlaten we Lima alweer en gaan op weg naar mooiere oorden. Hopelijk stappen we niet te vroeg uit…

 

Tags: agenten, Lima, Luik, muts, tralies